Vor í Stokkhólmi
Alma sem varð tveggja ára í maí
Ég á leiðinni að sækja krakkana á leikskólann, eitthvað sem er orðið frekar erfitt því Emil er alltaf dauðþreyttur og neitar að fara heim með mér. Mér líður auðvitað eins og ég sé versta mamma í heimi sérstaklega um daginn þegar einn kennarinn sagði; ,,skrýtið flest börn gráta þegar þau koma á morgnana en ekki þegar þau fara heim" Alma bætir þetta aðeins upp með því að hlaupa til mín um leið og hún sér mig og gefa mér stærsta knús í heimi.
Veðrið er ekki slæmt þessa vikuna
Melónur eftir leikskólann
Við Emil fengum okkur gotterí eftir læknisheimskókn þar sem kom í ljós að hann er með eitthvað ofnæmi.
Ég byrjaði á því að hlaupa nú í vor, hef ekki gert það í mörg, mörg ár og er alveg hissa á því hvesu skemmtilegt það er og hversu miklum árangri maður nær fljótt.
Við settumst út til að kríta en krakkarnir höfðu mestan áhuga á að eltast við maura.
Vona að þið eigið góða viku (þið sem að kíkið ennþá hérna inn þrátt fyrir bloggleysið) ;)
4 comments:
Geggjaðar myndir! :-)
Ohhh litlu gullklumparnir :o)... Æðislegar myndir eins og alltaf!
Hlakka til að sjá ykkur!
Knús,
Berglind
Takk fyrir! :)
Við getum ekki beðið eftir að sjá ykkur Berglind og knúsa litlu frændur!
svo skemmtilegar myndir af ykkur! flott gleraugun þín! :)
Post a Comment